menu

Erythritol (E968)

Heeft 0,6 tot 0,8 keer de zoetende kracht van gewone suiker.

Deze natuurlijke zoetstof werd ontdekt in 1874 en zit in fruit, paddenstoelen, kaas, wijn en sojasaus.

Dit is de enige polyol die geen caloriewaarde heeft. In tegenstelling tot de andere polyolen wordt erythritol grotendeels opgenomen in de grote darm en nagenoeg volledig uitgescheiden via de urine. Het verfrissende effect is zeer gewild bij de makers van kauwgom.

Veiligheid en gezondheid

Erythritol werd in 1999 goedgekeurd door het Gezamenlijk Comité van Deskundigen voor Levensmiddelenadditieven van de FAO en de WGO (JECFA). In 2003 besloot het Wetenschappelijk Comité voor de Menselijke Voeding (WCMV), de voorloper van de EFSA, dat erythritol veilig kan worden gebruikt in voedingswaren. EFSA bevestigde dit in 2015.

In welke voedingswaren?

Erythritol vinden we terug in snoepgoed, kauwgom, koolzuurhoudende frisdranken, jam, koekjes en desserts.

Gebruiksmogelijkheden

Erythritol is zeer goed oplosbaar in water. De stof kan worden gecombineerd met andere zoetstoffen om de levensduur van producten, in het bijzonder gebak, te verlengen. Gemengd met vaste vetten, zoals kokosolie, cacaoboter of gewone boter, heeft het echter de neiging om voedingsproducten er vettig te doen uitzien.

De smaak van erythritol ligt zeer dicht bij die van sucrose. In combinatie met andere zoetstoffen kan de stof bepaalde onaangename smaken verhullen, zoals een bittere of wrange smaak, en kan het de zoete smaak van tafelsuiker oproepen in voedingsproducten.